Godine 1896, grad je od Torontalske gazdinske zajednice otkupio zemljište, sa ciljem da za građane Kikinde napravi prijatan prostor za odmor. Park je dobio naziv „Plantaška bašta“, a u okviru njega, otvoren je i ugostiteljski objekat. Tokom 120 godina postojanja, park je menjao imena: „Varoški vrt“, „Narodna bašta“, „Veliki park“ i konačno „Park Blandaš“, koje se i danas koristi. Pored prvobitine, da služi kao mesto za odmor građanima Kikinde, park je imao i druge namene. U drugoj polovini dvadesetog veka, u njemu se nalazio biciklistički saobraćajni poligon. Prostorije nekadašnjeg restorana služile su za okupljanje članova organizacija Mladi izviđači i Radio amateri. Danas park uglavnom služi kao mesto za rekreaciju.
U parku se nalazi oko 700 stabala. 40 vrsta, forma i varijeteta drveća zastupljeno je u parku. Veći deo su lišćari (29 vrsta), a manji četinari (11 vrsta). Aleja kestena prostire se celom dužinom glavne staze parka. U dnu parka nalazi se vetrozaštitni pojas od stabala javora i crne topole. U parku se posebno ističu primerci hrasta lužnjaka, platana, sofore, bele i crne topole impresivnih dimenzija.
Park je, zbog svog kulturno-istorijskog značaja, planske organizacije vrtno-arhitektonskih elemenata i raznovrsnosti biljnih vrsta, stavljen pod zaštitu kao spomenik prirode i utvrđen je kao značajno prirodno dobro III kategorije.